‘Intrigeeren dat het een pleizier is’. Domien Sleeckx als katalysator in de relatie tussen Hendrik Conscience en P.F. van Kerckhoven

Samenvatting

Omstreeks 1847 kwam er bij de schrijvers van de Vlaamse Beweging een duidelijke splitsing tussen de liberalen enerzijds en de katholieken en unionisten anderzijds. Conscience, die enkel geïnteresseerd was in de Vlaamse ontvoogding, werd stevig aangevallen vanuit liberale hoek, omdat hij onder druk van de kerkelijke overheid zijn romans "In ’t wonderjaer" en "De leeuw van Vlaenderen" had aangepast. De aanvallen werden geleid door Pieter Frans van Kerckhoven en de strijd zou vele jaren duren. In dit artikel wordt vooral gefocust op de
rol die Domien Sleeckx gespeeld heeft in het ontstaan en de ontwikkeling van deze vete. Daarbij zal duidelijk blijken dat Consciences toegeving aan de kerkelijke autoriteiten een bescheiden bijdrage geleverd
heeft in die ontwikkeling.

Abstract
About 1847 the authors who adhered to the ‘Flemish Movement’ were split into two groups: the ‘liberals’ on the one hand, the catholics (‘unionists’) on the other. Conscience, the most famous Flemish author at that moment, who was, in fact, only interested in the Flemish cultural emancipation, was severely attaqued from the ‘liberal’ side, because he had yielded to pression from the catholic authorities, to make adaptations of his novels "In ’t Wonderjaer" and "De Leeuw van Vlaenderen". The confrontation was directed by Pieter Frans van Kerckhoven, and it lasted for many years. In this article we focus on the role played by Domien Sleeckx in the origin and development of the feud between the two protagonists. It will become clear that Conscience’s compliance with the authorities was only a minor cause in the developments.